Beş Kuruş

İstanbul işgal altındadır

1 9 2 0

*KIZILAY*’ın çağrısıyla İstanbullular, Ankara’ya para yardımı yapmak için sabah gazetelerin önünde sıraya girmişler …

İleri gazetesinin dar iderhanesine sığmayanların büyük bir kısmı, dışarda kalmıştı.

Kaldırımın sonunda bir işgal devriyesi göründü …

Düzenli adımlarla yaklaşmaya başladı.İşgal askerlerine, her zaman kenara çekilerek yol veren İstanbul’lular, bu sefer kıllarını bile kıpırdatmadılar …

Devriye kolu, kalabalığın arasından geçmeyi göze alamadı, yola inerek geçip gitti …

İçerde, daha afyonu patlamamış olan huysuz idare memuru, bir deftere, söylene söylene, bağış yapanların adını ve bağış miktarını

yazıyordu;

“Kahveci Ali, 100 kuruş”

“Eskici Yusuf, 50 kuruş”

“Hallaç Asım, 75 kuruş”

“Bakkal Ahmet, 100 kuruş”

“Terlikçi Adem, 200 kuruş” …

Sırada, küçük cılız bir oğlan vardı. Bir önceki bağışçının çocuğu sanan memur, öfkeyle, yürüyüp yol vermesi için işaret etti. Ama çocuk yürümedi,

büyük bir ciddiyetle, bütün servetini çıplak masanın üzerine bıraktı;

“Hasan, 5 kuruş” …

Suratsız idare memuru birdenbire gözleri doldu.

Ağladığını göstermemek için yüzünü, kocaman mendilinin arkasına saklayarak gürültü ile burunu sildi …