Yaşlı adam kulübesinin önünde torunuyla oturmuş, az ötede birbiriyle boğuşup duran iki köpeği izliyorlardı. Köpeklerden biri beyaz, biri siyahtı.
On iki yaşındaki çocuk kendini bildi bileli o köpekler dedesinin kulübesi önünde boğuşup duruyorlardı. Çocuk, kulübeyi korumak için biri yeterli iken niye ötekinin de olduğunu, hem renklerinin siyah ve beyaz olduğunu anlamak istiyordu. O merakla sordu dedesine. Yaşlı reis,
– Onlar, benim için iki simgedir evlat. dedi.
– Neyin simgesi, diye sordu çocuk.
– İyilik ile kötülüğün simgesi. Şu gördüğün köpekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm. Onun için yanımda tutarım onları.
– Peki, sence hangisi kazanır bu mücadeleyi? Bilge reis, derin bir gülümsemeyle baktı torununa:
– Hangisi mi evlat? Ben hangisini daha iyi beslersem o!